territoriumgebied

Binnen het territoriumgebied gelden andere regels. Hier spreken we van de

• rechter, mannelijke zijde en de
• linker, vrouwelijke zijde

Een man reageert normaal gesproken met een aanval, een bescherming van zijn territorium, het buitenterritorium.
Een vrouw reageert meer terugtrekkend, schrikangst, defensief en heeft haar binnenterritorium.

De regels voor de volgorde van inslag van de conflicten in het territoriumgebied zijn als volgt:
Eerste conflict-inslag in het territoriumgebied:

• Voor de rechtshandige man slaat het eerste conflict in de rechter hemisfeer in;
• Voor de rechtshandige vrouw slaat het eerste conflict in de linker hemisfeer in;
• Voor de linkshandige man slaat het eerste conflict in de linker hemisfeer in;
• Voor de linkshandige vrouw slaat het eerste conflict in de rechter hemisfeer in;

Hierbij zijn we er van uitgegaan, dat bij de eerste inslag de man mannelijk reageert en de vrouw vrouwelijk. Deze reactie is echter hormonaal bepaald. Zo kan het gebeuren, dat door hormoongebruik (de pil), operatieve verwijdering van of necrose aan voortplantingsorganen, of bestraling de hormoonbalans is beïnvloed. Hierdoor kan een vrouw al voor haar eerste territoriale conflictinslag mannelijk reageren.

Na de eerste conflict-inslag in het territoriumgebied sluit zich deze helft. Dat wil zeggen, dat daardoor het volgende territorium-conflict altijd in de tegenoverliggende hemisfeer zal inslaan, als het eerste nog actief is.

Door het sluiten van de hersenhelft kan iemand niet meer met deze hersenhelft en daarmee met de zich daarin bevindende gebieden reageren. Hij of zij reageert daarom alleen op de nog geopende hemisfeer, voor zover het conflicten in het territoriumgebied betreft.

Dit heeft te maken met de balans tussen het mannelijk en vrouwelijk hormoon. Door het sluiten van een hersenhelft, wordt de hormoonuitstoot voor die zijde onderdrukt.

Na de eerste inslag reageert

• een rechtshandige man op de linker hemisfeer en daarmee vrouwelijk en wordt licht depressief (lichte onderdrukking van het testosteron);
• een rechtshandige vrouw op de rechter hemisfeer en daarmee mannelijk en wordt licht manisch (lichte onderdrukking van het oestrogeen);
• een linkshandige man op de rechter hemisfeer en daarmee mannelijker en wordt manisch(onderdrukking van het oestrogeen,daardoor extra benadrukking van het testosteron);
• een linkshandige vrouw op de linker hemisfeer en daarmee vrouwelijker en wordt depressief (onderdrukking van het testosteron, en daarmee een benadrukking van het oestrogeen).

Uit dit verloop mag blijken, dat het niet zo eenduidig is, of we met een mannelijk of vrouwelijk reagerende iemand te maken hebben.

Bij de tweede inslag in het territoriumbereik (twee actieve conflicten) komt het individu ogenblikkelijk in de schizofrene constellatie. Zie hiervoor het hoofdstuk "constellaties". {tab=Sociaal gedrag} De hersenschors van de beide grote hersenhemisferen is onze jongste hersengedeelte, maar is echter het meest gedifferentieerd. Alle complexe sociale verlopen binnen een roedel, een kudde of een familie zijn daar geprogrammeerd.
Sinds de ontdekking van de Germaanse Nieuwe Geneeskunde kunnen we de meeste samenhangen grofweg begrijpen. Daarbij zien we tot onze verbazing, dat conflict-activiteit, en wel tot het levenseinde, bijvoorbeeld bij de "volgwolf", ook bij het systeem hoort. Dat wil zeggen, dat moeder natuur de zinvolle biologische noodprogramma's niet enkel meer als tijdelijk noodprogramma van het normale biologische verloop had ingedeeld, maar in het ectoderm deze oorspronkelijke noodprogramma's gedeeltelijk tot noodzakelijke delen van een hoger sociaal programma toepast. De territorium-castratie is dan een noodzakelijk deel van een roedelprogramma, zodat het buiten de chefwolf en misschien een geconstelleerde wolf (facultatieve chefvervanger) er enkel volgwolven zijn die levenslang "territorium-gecastreerd" zijn. Deze volgwolven hebben geen behoefte aan een wijfje of een territorium.
Maar het programma is zo intelligent, dat de volgwolven altijd nog in geval van nood vruchtbaar zijn.
Dat wil niet anders zeggen, dat de oorspronkelijke "storingen", die echter vroeger al zinvolle biologische noodprogramma's waren, thans gedeeltelijk delen van een voor de kudde/roedel levensnoodzakelijk totaalprogramma zijn geworden.