Indeling volgens Hersenen

Hersenen

In deze submenu's worden de Biologische Speciaalprogramma's (SBS) volgens de indeling van de hersenen weergegeven.

Subcategorieën

Oude hersenen

De oude hersenen zijn het oudste gedeelte van onze hersenen.

Ze zijn opgebouwd uit de hersenstam, tussenhersenen en kleine hersenen.

Ze hebben de volgende gemeenschappelijke kenmerken:

Celtoename in de conflictactieve fase;
Tuberculeuze afbouw van de tumor met behulp van mycobacteriën en schimmelbacteriën;
Darmweefsel (adeno) of op darm lijkend weefsel (adenoïde).

De hersenstam is het oudste gedeelte van onze hersenen, behoort ontogenetisch tot het endoderm (gele groep) en stuurt de organen en orgaandelen van het binnenste kiemblad.

Dit omvat het gehele maag-darm-kanaal, met uitzondering van die delen, die van buitenaf met plaveiselepitheel uit de rode groep (ectoderm) zijn bekleed.

Ook de organen en orgaandelen, die destijds uit de darmcellen zijn opgebouwd, worden nog vanuit de hersenstam gestuurd. Dit zijn bijvoorbeeld delen van de ogen, de oren, de traanklieren, de schildklier, de longen, baarmoederlichaam, prostaat en eileiders.

In de hersenstam speelt de links- of rechtshandigheid geen rol. De organen zijn tot de hersenen niet gekruist. Gekruist wil zeggen, rechter hersenhelft stuurt linker lichaamshelft en omgekeerd.
In een vroegtijdig stadium van het embryo is nog de archaïsche vorm van het ringdiertje herkenbaar. Later in de ontwikkeling breekt de ring open en vormt zich de anus. Deze ontwikkeling is er verantwoordelijk voor dat het darmweefsel van de linker helft van het hoofd een uitgaande brok-conflictinhoud heeft.
Het begin en einde van het maag-darm-kanaal bevindt zich onder in het middel (muil) en verloopt tegen de klok in.
Voor het spijsverteringskanaal geldt als algemene conflictinhoud een voedingsbrok niet te krijgen of er niet vanaf te kunnen komen.

Rechts - ingaand

Ingaande tract van het spijsverteringskanaal. De brok wordt verteerd. Algemene conflictinhoud: een brok (situatie of voorwerp) niet krijgen, op kunnen nemen of verteren.

centraal

Locatie van de oer-voortplantingsorganen en nieren.

Links - uitgaand

Uitgaande tract van het spijsverteringskanaal. Hier kan of wil men de brok (situatie of voorwerp) niet loslaten.

Tussenhersenen

De tussenhersenen vormen het gebied boven de hersenstam en onder de grote hersenen.

Ze hebben een afwijkend verloop en zijn daarom apart vermeld (Gele groep - Oranje gestreept).

Deze groep heeft in de conflictactieve fase een celtoename, maar in de genezingsfase geen afbouw door microben, ongeacht of ze aanwezig zijn of niet.

Dit vormt een blijvende versterking, in dit geval van spierweefsel.

Hersen - Orgaan relatie verloopt niet-gekruist.

Kleine hersenen

Vanaf de kleine hersenen geldt de parigheid van de organen. Dit houdt in dat er wordt gedifferentieerd in linker en rechter lichaamshelft, dat de handigheid van toepassing is en dat de verbinding van hersenhelft tot orgaan gekruist verloopt.

Algemene conflictinhoud is integriteit en bezoedeling.

Ook al lijken de organen van de kleine hersenen niet parig, ze zijn het wel.

Grote hersenen

Met de nieuwe hersenen worden de grote hersenen aangeduid, bestaande uit de witte stof (hersenmerg) en de hersenschors (cortex).
De programma's van de nieuwe hersenen hebben altijd een celafname of een functievermindering in de conflictactieve fase.

Witte Stof

Bij de witte stof van de grote hersenen is de algemene conflictinhoud "Eigenwaarde". Men heeft het gevoel op het conflictmoment te hebben gefaald, te kort geschoten of dom te zijn.

Hersenschors

Indeling van de hersenschors van de grote hersenen

De hersenschors is de buitenste laag van de grote hersenen. Het stuurt de ectodermale organen uit de rode groep.
Deze groep heeft een celafname of een functieverandering in de conflict-actieve fase. In de genezingsfase is er een celtoename of een hersel van de functie-uitval.

Binnen het gebied van de hersenschors ligt nog een gebied ingesloten, het periïnsulargebied of territoriumgebied en omvat de rode zwartgestreepte gebieden.

Buiten het territoriumbereik volgt de conflict-inslag volgens de regels van de links- en rechtshandigheid van het individu.

Microben hebben in dit gedeelte van de hersenen een ondergeschikte functie. In dit deel van de hersenen wordt gewerkt met lichaamseigen stoffen, die beter bekend zijn onder de antistoffen. Aan deze antistoffen heeft men vroeger het bestaan van virussen afgeleid. Deze hebben echter nooit bestaan (behalve in de voorstelling van het menselijk denken).

territoriumgebied

Binnen het territoriumgebied gelden andere regels. Hier spreken we van de

rechter, mannelijke zijde en de
linker, vrouwelijke zijde

Een man reageert normaal gesproken met een aanval, een bescherming van zijn territorium, het buitenterritorium.
Een vrouw reageert meer terugtrekkend, schrikangst, defensief en heeft haar binnenterritorium.

De regels voor de volgorde van inslag van de conflicten in het territoriumgebied zijn als volgt:
Eerste conflict-inslag in het territoriumgebied:

Voor de rechtshandige man slaat het eerste conflict in de rechter hemisfeer in;
Voor de rechtshandige vrouw slaat het eerste conflict in de linker hemisfeer in;
Voor de linkshandige man slaat het eerste conflict in de linker hemisfeer in;
Voor de linkshandige vrouw slaat het eerste conflict in de rechter hemisfeer in;

Hierbij zijn we er van uitgegaan, dat bij de eerste inslag de man mannelijk reageert en de vrouw vrouwelijk. Deze reactie is echter hormonaal bepaald. Zo kan het gebeuren, dat door hormoongebruik (de pil), operatieve verwijdering van of necrose aan voortplantingsorganen, of bestraling de hormoonbalans is beïnvloed. Hierdoor kan een vrouw al voor haar eerste territoriale conflictinslag mannelijk reageren.

Na de eerste conflict-inslag in het territoriumgebied sluit zich deze helft. Dat wil zeggen, dat daardoor het volgende territorium-conflict altijd in de tegenoverliggende hemisfeer zal inslaan, als het eerste nog actief is.

Door het sluiten van de hersenhelft kan iemand niet meer met deze hersenhelft en daarmee met de zich daarin bevindende gebieden reageren. Hij of zij reageert daarom alleen op de nog geopende hemisfeer, voor zover het conflicten in het territoriumgebied betreft.

Dit heeft te maken met de balans tussen het mannelijk en vrouwelijk hormoon. Door het sluiten van een hersenhelft, wordt de hormoonuitstoot voor die zijde onderdrukt.

Na de eerste inslag reageert

een rechtshandige man op de linker hemisfeer en daarmee vrouwelijk en wordt licht depressief (lichte onderdrukking van het testosteron);
een rechtshandige vrouw op de rechter hemisfeer en daarmee mannelijk en wordt licht manisch (lichte onderdrukking van het oestrogeen);
een linkshandige man op de rechter hemisfeer en daarmee mannelijker en wordt manisch(onderdrukking van het oestrogeen,daardoor extra benadrukking van het testosteron);
een linkshandige vrouw op de linker hemisfeer en daarmee vrouwelijker en wordt depressief (onderdrukking van het testosteron, en daarmee een benadrukking van het oestrogeen).

Uit dit verloop mag blijken, dat het niet zo eenduidig is, of we met een mannelijk of vrouwelijk reagerende iemand te maken hebben.

Bij de tweede inslag in het territoriumbereik (twee actieve conflicten) komt het individu ogenblikkelijk in de schizofrene constellatie. Zie hiervoor het hoofdstuk "constellaties".

Sociaal gedrag

De hersenschors van de beide grote hersenhemisferen is ons jongste hersengedeelte, maar is echter het meest gedifferentieerd. Alle complexe sociale verlopen binnen een roedel, een kudde of een familie zijn daar geprogrammeerd.
Sinds de ontdekking van de Germaanse Nieuwe Geneeskunde kunnen we de meeste samenhangen grofweg begrijpen. Daarbij zien we tot onze verbazing, dat conflict-activiteit, en wel tot het levenseinde, bijvoorbeeld bij de "volgwolf", ook bij het systeem hoort. Dat wil zeggen, dat moeder natuur de zinvolle biologische noodprogramma's niet enkel meer als tijdelijk noodprogramma van het normale biologische verloop had ingedeeld, maar in het ectoderm deze oorspronkelijke noodprogramma's gedeeltelijk tot noodzakelijke delen van een hoger sociaal programma toepast. De territorium-castratie is dan een noodzakelijk deel van een roedelprogramma, zodat het buiten de chefwolf en misschien een geconstelleerde wolf (facultatieve chefvervanger) er enkel volgwolven zijn die levenslang "territorium-gecastreerd" zijn. Deze volgwolven hebben geen behoefte aan een wijfje of een territorium.
Maar het programma is zo intelligent, dat de volgwolven altijd nog in geval van nood vruchtbaar zijn.
Dat wil niet anders zeggen, dat de oorspronkelijke "storingen", die echter vroeger al zinvolle biologische noodprogramma's waren, thans gedeeltelijk delen van een voor de kudde/roedel levensnoodzakelijk totaalprogramma zijn geworden.

Celafname

In de ca-fase is er bij deze Biologische Speciaalprogramma's een celafname in de vorm van ulceraties of verzweringen.

Buitenste huidschema en mondslijmvlies-schema zijn hier van toepassing.

Functieverandering

Bij deze groep treedt er in de conflictactieve fase een verandering dan wel vermindering van de orgaanfunctie op. Dit vindt dus zuiver plaats in de hersenen, niet aan het orgaan.