IIIa corticale hoorconflicten zijn oren niet geloven.

Deze hoorconflicten behoren gedeeltelijk tot de territoriumgebieden, alsook tot de 'persoonlijke conflicten'. In het eerste geval verloopt de conflictinslag volgens de Regels van de weegschaal. Ze kunnen dus ook een manie, depressie of een manisch-depressieve schizofrene constellatie vormen.

In het tweede geval verloopt de inslag volgens de regels van de handigheid en moeder/kind- of partnerzijde.

Het kan bij de hoorconflicten om geluiden gaan, maar ook om stemmen. In het laatste geval hoort men 'stemmen', die zich met elkaar of de betreffende persoon onderhouden.

Mogelijke hoorconflicten:
Bijvoorbeeld voor het relais voor het linker oor dat zich rechts-midden van de schedel bevindt (zie afbeelding hierboven).

1. tot het territoirumgebied behorend: het mannelijk hert hoort zijn rivaal nog voordat hij het ziet.
2. bij de rechtshandige tot de moeder/kind-groep behorend: Het kind zegt iets, dat men totaal niet kan geloven.

Hoewel deze beide soorten van hoorconflicten in de hersenen op dezelfde plaats zijn gelegen en ook dezelfde symptomen hebben (toon-tinnitus of stem-tinnitus), zijn ze zeer verschillend. De hoorconflicten van de tweede soort zijn geen territoriumconflicten en kunnen daardoor ook geen territoriumconstellatie veroorzaken en ook geen ontwikkelingstop van de emotionele rijping.

De Hoorconstellatie

1. geluiden (tinnitus)
2. stemmen horen
3. ene zijde geluiden, andere zijde stemmen

Schematische doorsnede van de middelste schedelholte

Iemand gelooft zijn eigen oren niet, als hij iets onwaarschijnlijks hoort

Bij zoem- of piepgeluiden:
ca-fase: Tinnitus. Hoorvermogen niet verminderd.
pcl-fase: doofheid: het hoorvermogen voor de betreffende frequenties verminderen.

Bij woord- of zintinnitus:
ca-fase: men hoort de zin als een 'oorwurm' in het oor
pcl-fase: hoorvermindering voor de frequenties van de zin

ca-fase op beide oren: men hoort stemmen, wat men vroeger paranoia (schizofrenie) noemde. Als één conflict in oplossing (pcl-fase) komt, zijn de stemmen weg.

IIIb de reukconstellatie

De reukrelais van de Nervus Olfactorius kunnen ook een constellatie vormen, als ze aan beide zijden inslaan.
Maar ze behoren niet tot de territoiumgebieden en veroorzaken daardoor ook geen emotionele ontwikkelingsstop.

In de actieve fase is er een vermindering van het reukvermogen op de 'conflictgeur'.

IIIc Verandering bloedsuikerspiegel

Deze constellatie is zeer vaak voorkomend. Ook hier geldt een uitzondering:

De beide interhemisferisch tegenoverliggende relais kunnen door twee verschillende inslagen bezet zijn. Dan ontstaat gelijktijdig een ondersuikering (HH links) en oversuikering (HH rechts, = diabetes), afhankelijk van de benadrukking van de conflicten.
Ze kunnen ook door één centraalconflict bezet zijn. Dan heft de ondersuikering de oversuikering op. Dit vormt dan geen constellatie.

De suikerrelais vormen een uitzondering binnen de cortex. Ze behoren niet tot het territoriumgebied, maar reageren wel volgens mannelijk/vrouwelijk. Ze veroorzaken geen schizofrene constellatie (ook niet in combinatie met andere territoriumconflicten) en daarmee ook geen ontwikkelingstop van de emotionele rijping.

• De mannelijk reagerend persoon kan alleen het 'zich niet kunnen weren-conflict' leiden. Dit is een mannelijk conflict. Voor de rechtshandige slaat het rechts in (oversuikering=diabetes), voor de linkshandige slaat het links in (ondersuikering). Dit geldt dus de man die conflictvrij in het territoriumgebied is of voor de manische persoon.
• De vrouwelijk reageerde persoon kan alleen het angst-walgingsconflict leiden. Dit is een vrouwelijk conflict. Voor de rechtshandige slaat het links in (ondersuikering), voor de linkshandige slaat het in het rechter relais (oversuikering). Dit geldt dus voor de vrouw die conflictvrij in het territoriumgebied is of voor de depressieve persoon.

IIId Constellatie van de Thalamus

Bij de constellatie van de thalamusconflicten weten we nog niet, of ze buiten de chemische verandering van het bloedserum nog verdere organische substraat dan wel verandering hebben.

Het is niet onwaarschijnlijk dat deze constellatie, zeker in combinatie met de post-mortale constellatie vaak tot zelfdoding lijdt. De constellatie zelf veroozaakt geen manisch-depressiviteit, maar lijkt door de psychische verschijnselen veel op de depressie, is echter van een totaal andere kwaliteit.

De depressieve persoon is vaak door de depressie niet in staat om te handelen (zelfdoding). Dit gebeurt over het algemeen in de manie (vaak onder invloed van anti-depressiva!). Als het om de thalamusconflicten gaat, dan is de persoon niet in een waan zoals bij de manisch-depressiviteit, maar zich bewust van zijn of haar toestand.