Wat wordt er met "biologisch conflict" eigenlijk bedoeld?

Onder een biologisch conflict verstaat men in de Germaanse Geneeskunde een zeer dramatisch ervaren schok. Met het begrip conflict wordt hier niet de typische dagelijkse zorgen (stress) bedoeld.
Anders gezegd: Het gaat in de Germaanse Geneeskunde niet om psychologische, maar om biologische conflicten (zie DHS). Dit conflict dient aan strikte voorwaarden te voldoen om als biologisch conflict te kunnen inslaan.

Veroorzaakt een bepaald conflict dan altijd dezelfde ziekte?

In principe wel. Het conflict houdt echter niet zo zeer verband met het objectieve gebeuren, maar veel meer met hoe het subjectief wordt ervaren.
Dat wil zeggen, dat een situatie bij twee mensen volledig verschillende "ziektes" kunnen veroorzaken, wanneer deze situatie door beiden verschillend wordt ervaren.
Voorbeeld:
Drie mensen (A, B en C) worden ontslagen:

• De eerste (A) heeft een gezin, net een huis gekocht en een hypotheek te betalen. Hij heeft grote financiële zorgen en lijdt een verhongeringsconflict (met leverkanker tot gevolg) omdat hij bang is, dat hij zijn gezin niet meer kan voeden.
• De tweede (B) gaat bijna met pensioen. Hij lijdt een sterk eigenwaarde-conflict (met osteolyse/osteoporose), omdat hij zich zonder werk minderwaardig voelt.
• De derde (C) wilde toch al ander werk zoeken. Hij lijdt geen conflict.

Ik kan me niet voorstellen, dat de psyche zo sterk in het lichaam doorwerkt

Denkt u aan situaties, waarbij uw gevoelens zich direct lichamelijk tonen. Bijvoorbeeld: huilen, blozen, zweten, verhoogde hartslag, verhoogde bloeddruk, enz...
Hierbij ziet u, dat gevoelens zeer sterke lichamelijke uitwerking kunnen hebben, die door de wil amper controleerbaar zijn. Daarom is het absoluut geen eigenaardige voorstelling dat conflictschokken in staat zijn zware "ziektes" te veroorzaken.

Waarom spreekt Dr. Hamer altijd van zinvolle biologische speciaalprogramma's ?

Vroeger dacht men bij een lichamelijke verandering direct aan een defect. Door de inzichten van de Germaanse Geneeskunde over de oorzaken en verlopen van de zogenaamde "ziektes", stelde men vast dat deze zuiver biologisch gezien wel degelijk een zin hebben.
Voorbeeld:
Een sterke celtoename van het darmklierweefsel (wordt momenteel darmkanker genoemd) is oorspronkelijk een speciaalprogramma van het lichaam, om een in de darm vastzittende voedingsbrok uiteindelijk toch nog te kunnen verteren. Zonder dit speciaalprogramma zouden we aan darmverstopping sterven.
Wij beschaafde mensen neigen echter een bijzonder zware "onverteerbare ergernis" zo te ervaren, dat hierdoor een speciaalprogramma wordt geactiveerd.

Is de Germaanse Geneeskunde al eens op juistheid gecontroleerd?

De Germaanse Geneeskunde is al zeer vaak door artsen en professoren op juistheid gecontroleerd. Zie daarvoor 'Verificaties' in het hoofdmenu.

Door de officiële verificatie aan de universiteit van Trnava in Slowakije op 11 september 1998 zijn de biologische natuurwetten, zoals ze zijn vastgelegd in de Germaanse Geneeskunde, de laatste stand van medische wetenschap geworden. Elke arts heeft daardoor de wettelijke plicht zijn patiënten over deze 'behandelingsmethode' te informeren.

Na deze officiële verificatie aan de universiteit van Trnava is de universiteit door haar 'collega's' in het westen zo onder druk gezet, dat iedereen zich terug heeft getrokken.

De verificatie heeft echter plaatsgevonden en kan niet meer ongedaan worden gemaakt, ook niet als men probeert de officiële documenten te laten verdwijnen. Dr. Hamer heeft de orginele ondertekende documenten in zijn bezit en het interview met Prof. J. Miklosko bevestigt eenduidig dat ze heeft plaatsgevonden en dat de biologische natuurwetten als juist zijn bevonden.

Hoe zit dat nu eigenlijk met de virussen en bacteriën?

Vast staat dat virussen en bacteriën bij veel "ziektes" aanwezig zijn. Of ze daadwerkelijk de ziekte veroorzaken of zich pas door de ziekte vermeerderen, kon tot op heden niet voldoende worden bewezen.
Op basis van de ontdekking van de tweefasigheid van alle "ziektes" kon Dr. Hamer waarnemen, dat de microben altijd pas na de conflictoplossing in de tweede fase actief werden.
Daaruit volgt, dat microben het gevolg (en niet de oorzaak) van de ziekte zijn.
Onafhankelijk van de Germaanse kwamen al veel biologen tot dezelfde conclusies, namelijk dat het idee van de overbrenging van "ziektes" door microben in de huidige vorm niet te handhaven is. Het bijkomende probleem van de virussen is dat er vanuit de academische geneeskunde geen wetenschappelijke bewijzen voor het bestaan van virussen zijn. Er is nog nooit een virus geïsoleerd. Men kan alleen de zogenaamde anti-stoffen vaststellen. Volgens Dr. Hamer zijn deze antistoffen lichaamseigen stoffen die met virussen niets te maken hebben.

Het is onmogelijk te bewijzen dat iets niet bestaat. Het zijn diegene die beweren dat virussen bestaan om het wetenschappelijk aan te tonen. Aan de hand van de wetten van de Germaanse kan slechts vastgesteld worden, dat als ze bestaan ze hun werk in de genezingsfase doen, dus de genezing ondersteunen. Dat dit gepaard gaat met ontstekingen en koorts wordt niet door het mogelijke virus veroozaakt, maar door het lichaam aangestuurd.

Hoe onderscheidt de huidige geneeskunde "goedaardige" en "kwaadaardige" tumoren?

"Goedaardig" noemt men een tumor, die op het tijdstip van het onderzoek geen of een geringe groei vertoont. "Kwaadaardig" noemt men een tumor, die op het tijdstip van het onderzoek een sterke groei vertoont.
Elke groei in het lichaam ontstaat altijd door celdeling. Voor elke deling vergroot zich de cel. Des te sneller het weefsel groeit, des te meer vergrote cellen er te vinden zijn. Men stelt het groeipercentage vast door van een weefselmonster (biopsie) de bijzonder grote cellen onder de microscoop te tellen. Hoe meer vergrote cellen, des te "boosaardiger" is de tumor. De grens tussen "goedaardig" en "kwaadaardig" is daarbij relatief willekeurig vastgesteld.
Men kan zich direct afvragen of de "goedaardige" tumor, die toch ooit gegroeid moet zijn, niet als "kwaadaardig" zou zijn aangemerkt, als het onderzoek op een vroeger tijdstip zou hebben plaatsgevonden.
In de visie van de Germaanse Geneeskunde is het inderdaad enkel een kwestie van het onderzoekstijdstip, of de tumor door onze huidige geneeskunde als kwaadaardig of goedaardig wordt betiteld. In de Germaanse Geneeskunde is een dergelijk onderscheid zonder betekenis. De natuur kent geen goed- of kwaadaardigheid. Dit is slechts een religeus begrip.

Wat zijn uitzaaiingen of metastasen?

Tot nu toe dacht men dat uitzaaiingen zouden ontstaan doordat zich kankercellen van de oorspronkelijke kanker vrijmaken, zich over de bloed- of lymfebanen verspreiden en zich op andere plaatsen vastzetten.
Hierbij gaat het uiteindelijk om een niet bewezen vermoeden (hypothese).
Omdat men de ware oorzaak tot nu toe niet kende was dat natuurlijk een voor de hand liggende verklaring.
Verklaart men dit met de wetenschap van de Germaanse Geneeskunde, namelijk dat psychische conflictschokken concrete lichamelijke veranderingen zoals kanker tot gevolg kunnen hebben, dan wordt direct duidelijk, waarom het bij de "metastasen" gaat: om volledig nieuwe kankers, die door navolgende schokkende conflictervaringen zijn ontstaan.
Stelt U zich eens voor, dat U de diagnose krijgt: "U heeft kanker"! Het is denkbaar, dat u door deze diagnoseschok en de hierop volgende dramatische veranderingen in uw levensomstandigheden (ziekenhuis, operaties, werkeloosheid, angsten en zorgen) verdere conflictschokken lijdt: B.v.

• Doodsangstconflict (longkanker), veroorzaakt door de diagnose;
• Verhongeringsconflict (leverkanker), veroorzaakt door financiële zorgen;
• Botkanker veroorzaakt door sterke inbreuk op uw eigenwaarde;
• enz...

Waarom adviseert de huidige geneeskunde altijd direct operatie, chemotherapie, enz?

De huidige geneeskunde is niet bekend met de tweefasigheid van alle ziekten.
Daarom gelooft men in een oncontroleerbare, "kwaadaardige" celgroei, die zonder externe ingreep niet tot stilstand zal komen. Men probeert daarom deze "kwaadaardige" celgroei zo vroeg mogelijk te vinden (preventieve onderzoeken) en zo radicaal mogelijk te vernietigen (operatie, chemotherapie, bestraling). Daarbij neemt ze de zware beschadiging van het lichaam - vooral van de hersenen - op de koop toe.

Wat is een chemotherapie?

Omdat men gelooft dat kanker een oncontroleerbare, "kwaadaardige" celgroei zou zijn, probeert men deze cellen zo doelgericht mogelijk te vernietigen.
Hiervoor gebruikt men sterke chemische gifstoffen, die cellen bij de celdeling doden. Hierbij neemt men op de koop toe, dat het hele lichaam wordt vergiftigd. Men hoopt de kanker sneller met het gif te kunnen doden dan dat de patiënt hieraan sterft.
De gebruikte chemische gifstoffen zijn gebaseerd op het in de eerste wereldoorlog gebruikte chemische mosterdgas.

Waarom zijn er zo weinig artsen te vinden die de Germaanse Geneeskunde toepassen?

Dit heeft verschillende redenen.
Eén daarvan is, dat een arts een behandelplicht heeft. Hij is wettelijk verplicht te (be)handelen, als hij meent dat er een anomaliteit bij een patiënt wordt vastgesteld.
Een arts kan beschuldigd worden van nalatigheid als hij niet behandelt. Zolang hij behandelt is hij niet nalatig.
Hier gaat het dus niet meer om het eindresultaat, of de patiënt overleeft dan wel geneest of niet, maar om de vrijwaring van mogelijke aanklachten tegen de arts.
Bij de Germaanse Geneeskunde wordt het natuurlijke verloop van de "ziekte" gestuurd en gecontroleerd, wetende dat het organisme door deze sturing in staat is zichzelf te herstellen. Dit wordt medisch als nalatigheid beschouwd. Daaraan wil bijna geen arts zich blootstellen.

Verder veroozaakt de opleiding tot arts een dusdanige vervreemding van de werkelijkheid, dat hij later niet meer in staat is om buiten het systeem te denken. Bij zijn redenaties vervalt hij telkens weer terug op de aangeleerde dogma's.

Het was dr. Hamer verboden om artsen en therapeuten op te leiden. Er zijn dus geen artsen in de Germanische Heilkunde. Bovendien zou een arts moeten worden opgeleid aan het bed van de patiënt, met alle noodzakelijke voorzieningen. Dit is slechts mogelijk na opheving van de boycot tegen de Germanische en deze aan alle universiteiten kan worden toegepast. Het is echter gebleken dat dit niet 'vanzelf' zal gaan.

Is er een lijst met artsen of therapeuten die volgens de Germaanse Geneeskunde werken?

Er zijn veel artsen en therapeuten die beweren de biologische natuurwetten in hun behandelingsmethode toe te passen.
Omdat er geen officiële erkenning van de Germaanse Geneeskunde is, zijn er ook geen officiële opleidingen. Hierdoor is er nauwelijks een controle op de kwaliteit mogelijk. Mede hierdoor is het voor ons niet mogelijk een aanbeveling voor een therapeut/arts te doen.
Naar wie u ook gaat: als u de biologische natuurwetten heeft begrepen, dan kunt u zelf 'controleren' of de arts of therapeut bekwaam is. Het is veel belangrijker uw eigen arts te zijn. Niemand heeft het zo goed met u voor als uzelf. De Germaanse biedt u het gereedschap in de vorm van natuurwetenschappelijke kennis.